Sammie
Ik had lekker Sammie zijn kooi verschoond en besloot dat het eens tijd werd voor een hernieuwde ontmoeting tussen Sammie en Bruce. Na de eerste ontmoeting was Sam een beetje van slag en heeft een paar dagen slecht gegeten. Kan natuurlijk ook door de nieuwe situatie en nieuwe geuren komen.
De ontm
oeting vond plaats op neutraal terrein, de badkamer. Sammie is zo'n heerlijk konijn, het lijkt wel alsof alles langs hem heen gaat, net alsof hij alweer vergeten is wat er 10 seconden geleden is gebeurd. Bruce was in ieder geval heel enthousiast, met een kwispelende staart volgde hij Sammie door de badkamer. Ik was bang dat hij in zijn speelsheid naar Sammie zou happen, maar hij heeft hem alleen maar gelikt. Sammie was ook niet bang voor Bruce.
Nadat ze een beetje aan elkaar gewend waren heb ik ze vrijgelaten in de woonkamer. Als Sammie er vandoor ging dan rende Bruce achter hem aan. Af en toe probeerde hij Sammie tegen te houden met een poot, maar een hard 'nee' deed hem dan stoppen. Sammie probeerde zijn territorium af te bakenen door hier en daar een keutel neer te leggen, die Bruce vervolgens lekker opat. Uiteindelijk vonden ze elkaar niet zo interessant meer. Sam ging lekker languit onder de tafel liggen en Bruce probeerde in het fototoestel te bijten. Erg moeilijk om een leuke foto te maken als ze steeds wegrennen!
Gastenboek
Vandaag heb ik de site uitgebreid met een gastenboek! De 'comments' onderaan mijn 'posts' zijn blijkbaar niet duidelijk genoeg, want er wordt niet zoveel 'gecomment'. En dat vinden we jammer, vandaar de toevoeging van het gastenboek. Hopelijk is de drempel tot het plaatsen van een reactie daarin lager. Dus laat wat horen!! : )
Met Bruce gaat het allemaal prima. We hadden eigenlijk het plan om vandaag er eens op uit te gaan, nu Jeroen ook klaar is met de voetbal. Helaas zegt een blik uit het raam genoeg...regen! Die natte boel ziet er niet echt aanlokkelijk uit om eens gezellig op stap te gaan met Bruce. Jammer. Hopelijk is het morgen droog, dan zijn er bij ons in het park allerlei activiteiten te doen.
Het natte weer zorgt er in ieder geval wel voor dat Jeroen lekker aan het klussen is. Een hoop onafgemaakte klusjes zijn nu wel af. Ik gebruik het natte weer als excuus om in slonzige kleren op de bank, met Bruce op schoot, te leren.
De oefeningen van Bruce gaan erg goed. Ook het wachten met eten totdat wij het zeggen gaat
steeds beter. Hij wacht nu echt tot wij zeggen 'vrij' en niet totdat de bak eten op de grond staat.
Voor een snoepje doet hij alles. Maar hij gaat nog niet altijd zitten als je 'zit' zegt.
De betekenis van 'nee' kent hij nu gelukkig wel, dankzij een effectieve aanleer methode. Het woordje 'nee' leer je aan door de hond een paar keer een snoepje te geven, daarna een snoepje aan te bieden, maar het vervolgens niet geven en 'nee' te zeggen. Het werkt in ieder geval goed.
De aandachtsoefening gaat echt perfect. Bruce blijft je net zolang aankijken tot je het snoepje geeft. -zie foto-
Dierenarts
Bruce heeft zijn derde enting gehad! Het was een hele onderneming om naar de dierenarts te gaan, want ook Sammie moest voor zijn jaarlijkse enting mee. Met Sammie in een kist op mijn schoot en Bruce voor mijn voeten gingen we in de auto. Gelukkig is het maar 3 minuten rijden naar de dierenarts.
In de wachtkamer van de dierenarts zaten twee Engelse cocker spaniels van 14 weken oud. Bruce wilde heel graag met ze spelen, maar zij niet met hem! Ze waren bang voor hem en gromden en blaften zelfs naar hem. Heel zielig was het voor Bruce.
Sammie was als eerste aan de beurt voor een prik. Ik snap dat nooit, bij de dierenarts spartelt hij nooit en als wij hem oppakken zitten we onder de schrammen! Zal wel door de zenuwen komen.
Bruce werd door de dierenarts nagekeken en kreeg een lekker koekje. Doordat hij op zijn koekje zat te kauwen merkte hij niet eens dat hij een prik kreeg. Hij kreeg ook nog neusdruppels tegen de kennelhoest. Bruce heeft zich heel groot gehouden.
Eenmaal thuis was Sammie een beetje van slag. Ik zette hem op de grond, hij bleef doodstil zitten en liet een plas lopen. Ach, dat zijn we nu toch wel gewend. Hij is inmiddels de schrik wel te boven, dankzij een hoop snoepjes.
Amsterdam
Het regent al een paar dagen. De oprit naar het terrein van de kynologen club was een grote modderpoel. Ik had zelfs mijn winterjas aan (24 mei!) en een sjaal om. Ik had het tenminste niet koud, terwijl de overige deelnemers toch een beetje stonden te rillen. De oefeningen worden nu wel wat moeilijker, de manier waarop ik sta of mijn hand houd is bepalend voor het leerproces van Bruce. Deze les moest de hond leren om vlak voor je en precies recht tegenover je te zitten (zodat je hem makkelijk kan aanlijnen). Houd ik mijn handen niet goed in het midden van mijn lichaam, dan gaat Bruce ook niet recht tegenover me zitten.
De volgende oefening moest Bruce naast me gaan zitten. Dit deed je door een snoepje voor zijn neus te houden, met je hand een draai te maken zodat de hond de hand volgt, je hand naast je te laten eindigen (de hond dus ook) en het snoepje te geven. Ook hierbij geldt dat hoe schever jij je hand houdt hoe schever de hond gaat zitten. Klinkt ingewikkeld maar het ging best goed.
Ook hebben we geleerd hoe we de hond het beste kunnen optillen en op een tafel zetten. Zodat bijvoorbeeld de dierenarts hem goed kan onderzoeken. We moeten hem leren om netjes op de tafel te blijven staan en niet te gaan rondlopen.
Na de cursus is Bruce meegeweest naar onze hoofdstad. We gingen naar de verjaardag van Marieke en ik wilde hem niet alleen thuis laten. Marieke was helemaal enthousiast over het idee dat Bruce meekwam, als hij maar niet op haar nieuwe vloerbedekking zou poepen (tja kon ik dat maar beloven). Bruce heeft de hele autorit geslapen, het was natuurlijk ook bedtijd voor hem.
Na de nodige 'oeh's en ah's' heb ik Bruce op Marieke haar kamer gelegd. Daar heeft hij de hele tijd geslapen onder het wakend oog van een verliefd stelletje.
Ik voelde me net een trotse moeder, ben ook elke minuut gaan kijken of hij nog lag te slapen (steeds het verliefde stelletje storend). Hij lag lekker zacht op een stapel van Mariekes kleren.
Wij doen trouwens één ding helemaal verkeerd volgens de boekjes...
Bruce mag bij ons op de bank.
Dat vinden we zo gezellig. Dan ligt hij lekker tegen ons aan te slapen, zo schattig is dat. Nadeel daarvan is dat hij dat nu ook in de auto doet. Ik zet hem op de grond voor mijn voeten, maar na een paar lighoudingen te hebben uitgeprobeerd klimt hij gewoon op mijn schoot en gaat daar verder slapen. Ik vind dat zo lief dat hij ons op zoekt voor een knuffel, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om hem dan weer op de grond te zetten. Bovendien vind ik het zelf ook veel te leuk!
Hobby's
Ook Bruce heeft hobby's:
Bloemetjes eten: 
Op zijn rug liggen
en gekieteld worden: 
Sloffen stelen:
Ergens op bijten:
Met andere hondjes spelen:
Puppycursus les 2
Bruce is zielig. De liftdeur is tegen zijn pootje aangekomen en nu loopt hij een beetje mank. Ik heb vanmorgen de dierenarts maar even gebeld. Ik moest het nog heel even aankijken en als er geen verbetering in zat moet ik langskomen. Dat doen we dan maar.
Het gevolg was dat Bruce vandaag bij de tweede les van de puppycursus niet met de andere hondjes mocht spelen. Het is zo'n bikkel, door zijn enthousiasme vergeet hij zijn pijn en speelt er vrolijk op los. Wij gingen daarom tijdens het speelrondje maar even uit de ring.
Verder heeft
Bruce het weer heel goed gedaan. De oefeningen van de vorige les werden herhaald en de nieuwe oefening was 'af'. We hadden dat thuis al een beetje geoefend en dat ging niet zo goed. Het trucje was dat je de hond eerst tot 'zit' moet brengen, daarna een snoepje heel langzaam naar beneden bewegen, dan gaat de hond vanzelf liggen. Bruce dus niet, die stond steeds op. We kregen een tip van de trainster om dan zachtjes je hand op de rug van Bruce te leggen, hij heeft dan het idee dat hij niet omhoog kan. En ja, het werkte! B
ruce ging netjes liggen.
Er is nog een bulletje in de groep! Vorige week was hij ziek toen was hij er niet bij. Bruce vond hem meteen erg lief. Hij heet Diesel en is 10 weken oud. Dan zie je meteen hoe Bruce gegroeid is! Diesel is echt nog een stuk kleiner.
Bruce heeft inmiddels al een hoop vriendjes gemaakt. Hij heeft nog een grote bullenvriend Sem van 8 maanden oud. En vandaag heeft hij Max ontmoet, een Franse bull van ook 8 maanden oud. Ja als Bruce een ander hondje ziet kan hij ineens heel goed meelopen aan de riem!
Vorige week heeft hij ook druk gespeeld met de nichtjes en neefjes van Jeroen.
Hopelijk wordt hij ook snel vrienden met Sammie en Luna. Voorlopig is hij nog iets te wild met ze! Voorzichtig probeer ik ze aan elkaar te introduceren. Ik merk wel dat Luna hem interessant vindt, alleen nog wel een beetje spannend. Dat is maar goed ook want ik denk dat Bruce haar in een hap op heeft. We zien wel hoe dat gaat lopen.
Echte Bull!
Om nog even te bevestigen hoe mooi Bruce is!
Voetbal
Gisteren voor het eerst bij een voetbalwedstrijd van Jeroen gaan kijken. We zijn alleen de 2e helft gegaan
, anders is het te druk voor Bruce. De 2e helft was net begonnen toen we aankwamen. Jeroen stond 2-0 achter. Het was zowiezo niet zo'n beste wedstrijd en voor zover ik er verstand van heb kon de scheids er ook niets van. Teminste, ik hoorde Jeroen de hele tijd op de scheids schelden. Na ineens veel doelpunten (aan beide kanten) en een opstootje op het veld was de wedstrijd afgelopen. 6-3 verloren...
Bruce vond het in ieder geval erg interessant. Hij heeft de bal geen moment uit het oog verloren. Iedereen moest erg om hem lachen ('die hond heeft er verstand van!').
En tja, als je met een bulldog over straat loopt krijg je toch de (on)nodige en standaard opmerkingen te horen. Een greep uit wat ik gisteren gehoord heb: 'Hij is met zijn gezicht tegen de muur gelopen, Schumacher verhelpt het wel hoor', 'hij heeft oil of olaz nodig', 'je moet zijn gezicht strijken'. Ik trek er altijd maar een vriendelijk lachje bij en ga er verder niet op in. De meeste mensen vinden hem gelukkig een schatje en dat is hij ook. Wij vinden hem prachtig.
Vies
De witte vacht van Bruce heeft toch zo zijn nadelen.. Vooral met dit droge weer en het zand uit de Sahara.
Een vriendin die gisteren op bezoek kwam vond dat ons huis naar hond rook. En dat willen we dus niet! Terwijl Bruce vanmiddag in zijn bench zat heb ik het hele huis gesopt. Ik moet zowiezo nu dagelijks dweilen. Maar nu moest er even een grondiger schoonmaak plaatsvinden.
Bruce zelf was ook aardig vies en hij stonk! Toen Bruce vanmiddag ook nog in zijn eigen (zachte) poep was gestapt was de maat vol. In bad!
We zijn met zijn drieen onder de douche gestapt. Bruce was er best een beetje van onder de indruk, maar hij vond het verkoelende water toch wel lekker. Hij is nu weer brandschoon, zonde eigenlijk om straks weer met hem naar buiten te gaan! haha. Jeroen is nu naar de winkels om een een lekker ruikende hondenlotion te kopen. Dan kan niemand meer zeggen dat Bruce stinkt!
Puppycursus!
Vanavond was de eerste les van de puppycursus. We waren allebei best zenuwachtig, Bruce is natuurlijk
een bull..
We kwamen tegelijk aan met een boxerteefje, Senna. Bruce was meteen verliefd. Nu wilde hij wel meelopen aan de lijn, want hij liep achter haar aan. Toen we bij de kantine kwamen durfde Bruce niet naar binnen. Na wat aanmoedigingen ging hij toch mee. De kantine zat vol met andere pups. Bruce vond het een beetje spannend een bleef veilig onder de tafel zitten terwijl de andere pups aan elkaar snuffelden.
Om 20.00 uur mochten we naar buiten het veld op. En ja hoor, zodra we op het veld stapten begon Bruce te schijten. Er werd hard geroepen 'dat soort ongelukjes moet je zelf opruimen'. Ik had toevallig nog een plasticzakje in mijn zak zitten (en het was nog zachte poep ook!) dus een beetje beschaamd ruimde ik het op.
Als eerste leerden we hoe we het woordje 'zit' konden aanleren. Dat ging heel goed bij Bruce (hij kon het natuurlijk al een beetje). Daarna werd gevraagd of de hond zijn naam al kende. De clou is om hem alleen bij zijn naam te roepen en niet met andere dingen zoals 'kom hier'. Bruce en ik moesten het voordoen. 'Die komt nooit' dacht ik, want wij roepen altijd 'kom maar'.
De trainster ging met Bruce op een afstandje staan en ik moest hem roepen. Hij kwam natuurlijk niet, want alle andere pups waren veel interessanter. Ik moest iets dichter bij komen zitten. Na een paar keer roepen kwam hij toch op me afgerend. Pfff gelukkig maar.
Daarna mochten de pups even los van de riem met elkaar spelen. Wij mochten ze dan geen aandacht geven. Ik vond het een beetje griezelig, want de fokker had gezegd dat Bruce niet te wild met andere pups mocht spelen. Gelukkig gebeurde dat ook niet. Terwijl de
andere pups wild met elkaar speelden rende Bruce wat heen en weer en snuffelde hier en daar aan een andere pup. Zijn haartjes stonden overeind, wat volgens de trainster betekende dat hij het allemaal best spannend vond. Hij was tenminste niet bang. Sommige pups kropen met de staart tussen de benen in een hoekje.
Daarna moesten we een voor een de pup roepen. Ik hoefde deze keer maar twee keer te roepen, hij kwam hard op me afgerend. Wat lief.
De volgende oefening was de aandachtsoefening. Je moest de pup aan een snoepje laten ruiken en het snoepje tegen je kin aanhouden. De bedoeling was dat de pup je dan aankijkt. Bruce vond alleen onze eigen snoepjes niet zo interessant meer. Van de trainster kregen we toen andere snoepjes. Daarmee ging het wel goed.
Bruce probeerde de hele tijd de aandacht van zijn vriendinnetje Senna te trekken door hard te blaffen (door de uitleg van de trainster heen). Altans, blaffen kun je het niet noemen, het is meer een soort hoest.
Vervolgens moesten we een speeltje tevoorschijn halen en ermee spelen. Het commando wat geleerd moest worden was 'los'. Dit hadden we thuis ook al met Bruce geoefend, dus we weten dat hij het kan. Hij had nu alleen niet zoveel zin om het speeltje te pakken, dus konden we ook geen los leren. Uiteindelijk lukte het een keer.
Wij vinden dat Bruce het hartsikke goed gedaan heeft! We zijn trots op hem en vinden hem nog liever. Ik hoop dat we volgende week gaan leren aan de riem te lopen, want dat gaat nog steeds niet best.
Dag 6
Vandaag moest ik Bruce voor het eerst een tijdje alleen thuislaten. Ik vond het maar niks. Ik moest om 9.00 uur op school zijn om iets te bespreken en ik wilde om 11.00 weer thuis zijn. Ik was extra vroeg opgestaan, zodat Bruce rustig kon eten en wandelen. Daarna heb ik een tijd met hem gespeeld totdat hij weer moe was. Een half uurtje voordat ik weg moest heb ik hem in zijn bench gestopt. Hij begon natuurlijk weer even te piepen, maar viel uiteindelijk in slaap. Heel zachtjes ben ik weggeslopen.
Op school bleken er verkeerde afspraken te zijn gemaakt. Zodat de bespreking pas om 10.00 plaatsvond. En ik wilde eigenlijk om 10.30 weg. Ik zat dus op hete kolen. Ik ben om 11.10 maar weggegaan, ook al waren we nog niet helemaal klaar.
Rond half 12 was ik thuis, Bruce was al wakker en was blij me te zien. Ik heb hem meteen mee uitgenomen. Het buiten plassen en poepen gaat heel goed. Het lopen aan de riem nog niet zo. De ene keer gaat het supergoed en de andere keer heeft hij echt geen zin. Het lijkt wel of hij het niet leuk vindt buiten, terwijl we toch heel vrolijk doen en met hem spelen. Hij vindt andere hondjes heel erg leuk, maar daar mag hij nog niet mee spelen omdat hij nog niet alle entingen heeft gehad. Daarom gaan we ook nog niet met hem naar het park. Gisteren kwamen we een andere bull tegen, Bruce vond hem heel erg leuk en wilde met hem spelen. De andere bulll vond hem maar een druk beest en ontliep hem maar een beetje.
's Middags hebben we Bruce meegenomen naar het winkelcentrum. We moesten nog wat hondenvoer halen. Hij was alleen erg moe en sliep haast in onze armen.
We hebben ook nog even een fotosessie gehouden. Het is erg moeilijk om Bruce goed op de foto te krijgen, want hij vindt het fototoestel erg interessant. Zodra je klaar zit om te klikken komt 'ie op je afgestormd. Toch wat mooie resultaten:
Dag 5
De eerste
normale werkdag voor ons en voor Bruce. Nog een keer 's nachts eruit geweest, rond een uur of 3. Bruce was wakker en heeft netjes een plasje gedaan op het balkon. Nog precies in het putje gemikt ook dus ik hoefde niks op te ruimen.
Jeroen ging om half 7 naar zijn werk. Rond half 9 heb ik Bruce zijn ontbijt gegeven. Bruce moet van ons netjes zitten en wachten met eten totdat wij het zeggen. Het zitten van tevoren gaat al heel goed, alleen het blijven nog niet, maar dat is ook nog niet erg. Na het eten zijn we lekker gaan wandelen in het ochtendzonnetje. Bruce doet nu steeds zijn behoefte als we buiten zijn, steeds op dezelfde plek. Het lopen aan de riem ging ook heel goed. Daarna hebben we even lekker gespeeld en ging Bruce slapen.
Rond half 3 kwam Jeroen thuis, Bruce lag nog zo lekker te slapen dat we maar even snel boodschappen zijn gaan doen. Voor het eerst Bruce alleen thuis achterlaten! Best wel eng hoor.
Toen we thuis kwamen lag Bruce nog steeds een beetje te doezelen. Maar toen hij ons zag werd hij wakker. Daarna kreeg hij zijn eten en zijn we gaan wandelen. Deze keer ging het weer niet zo goed. Hij wilde absoluut niet mee en verzette zich enorm. Met hele kleine stukjes kwamen we toch wat vooruit.
Het zitten en high five gaan hartstikke goed. Het apporteren nu weer wat minder omdat Bruce er nu met zijn speeltje vandoor gaat en er op gaat liggen kauwen.
Ook heeft hij ontdekt dat het heel leuk is om achter schoenen en hielen aan te gaan en om in enkels te bijten. Heel fijn.
We hebben Bruce nog niet echt geintroduceerd aan de andere dieren hier in huis. Op de eerste avond hebben we Sammie even los laten lopen. Bruce dacht natuurlijk dat het een leuk speelkameraadje was en sprong er bovenop. Sammie sjeesde er hard vandoor, overal keutels achterlatend. Sindsdien is Sammie volgens mij een beetje van slag. Zijn voerbakje staat al een tijdje vol terwijl hij normaal met zijn bak door de kooi smijt als hij eten wil. Verder is hij wel gewoon actief en eet hij zijn hooi. Luna vindt Bruce best spannend. Als hij in de buurt komt zit ze nieuwsgierig naar hem te loeren. Als ik haar uit de kooi haal en aan Bruce laat zien vliegt ze toch maar weg. Als Bruce een keertje moe is en niet wil spelen zal ik ze wat beter aan elkaar introduceren.
Dag 4
Oeioeioei! Bruce voelt zich al aardig thuis, want hij was vandaag heel vervelend! Hij heeft weer veel in huis geplast en gepoept als je net een seconde de andere kant op kijkt. Hij heeft ook wel een paar keer buiten wat gedaan.
Hij wilde niet meelopen aan de riem. Liet zich op de grond vallen of bleef gewoon staan.
Hij heeft veel gejankt in de bench en sloopt dan zijn mooie kussen, terwijl er voldoende kauwspeeltjes bij hem liggen.
Maar toch vinden we hem erg lief hoor. Hij leert ook snel. Hij kan al goed zitten, hij apporteert en hij geeft een high five. We zijn nu bezig met 'af'. Maar zoals een echte bull doet hij het alleen als hij er zelf zin in heeft.
Woensdag begint de puppycursus. We kijken er erg naar uit!
Dag 3
Vandaag was ik alleen met Bruce. Jeroen was voetballen, ook nog een uitwedstrijd, dus hij ging uit eten. We hebben vandaag geoefend met het alleen in de bench blijven. Telkens als hij op de grond ging liggen slapen zette ik hem in zijn bench, met een lekker beschuitje erbij. Maar zodra het besch
uitje op was begon hij hard te janken, als een echte wolf met het kopje in de nek en lange uithalen. Na een tijdje ging hij toch maar slapen.
We hebben ook twee keer buiten gewandeld vandaag. En 1 keer heeft Bruce uit zichzelf buiten geplast! Het lopen aan de riem gaat al heel goed. Heel soms stopt hij en maakt dan met allerlei wilde sprongen duidelijk dat hij niet verder wil. Maar als je hem lokt met een speeltje komt hij wel. Hij snapt alleen nog niet zo goed dat je op moet passen voor onze voeten. Hij loopt achter ons, naast ons of voor onze voeten, maar hij trekt in ieder geval niet aan de riem. Of hij draait met zijn riem om je benen heen zodat we helemaal in de knoop zitten. Het netjes lopen leert hij wel op de puppycursus.
We zijn ook samen een stuk gaan lopen naar de videotheek. Natuurlijk heb ik hem de helft van de weg gedragen, anders is de wandeling te lang. Nou dan weegt Bruce al aardig zwaar hoor! Dus ik heb ook meteen aan
mijn conditie gewerkt.
Vannacht hebben we de bench in de woonkamer laten staan. We gingen laat naar bed, dus Bruce ging ook meteen slapen. Rond half 5 hadden we de wekker gezet, maar toen Jeroen ging kijken sliep Bruce nog. Na een tijdje werden we allebei wakker van een hard gejank. Bruce was wakker. Jeroen is even gaan kijken en heeft hem op het balkon gezet, maar daar deed hij niks. Terug in de bench dan maar. Daar begon hij weer demonstratief te janken en heeft hij ons nog een tijd wakker gehouden. Uiteindelijk hield het vanzelf op.
's Morgens heeft hij op het balkon geplast en gepoept, het gaat al steeds beter!
Dag 2
Wat is Bruce een vrolijk hondje! Hij wil erg graag bij je in de buurt blijven, hij kan apporteren als de beste en begint 'zit' al aardig onder de knie te krijgen.
Hij is zelfs al meegeweest naar de verjaardag van papa. In de auto heeft hij zich we
er keurig gedragen, hij is er niet echt van onder de indruk. Toen we aankwamen was Bruce zo moe van al het spelen van die morgen dat hij meteen in slaap viel. En precies toen wij gingen eten (barbeque!) werd hij wakker en wilde hij spelen. Hij heeft uit zichzelf 2 keer wat in de tuin gedaan, hartstikke knap. Misschien snapt hij toch niet zo goed dat ons balkon ook buiten is.
Van alle indrukken van deze dag was Bruce zo moe dat hij de hele nacht heeft geslapen. Ook al hadden we de wekker elke 2 uur gezet, steeds sliep hij dan nog.
Vannacht gaan we proberen of het lukt om de bench in de woonkamer te zetten. Ben benieuwd!
De eerste nacht
Nou, zo makkelijk als in de boekjes beschreven staat hoe de zindelijkheidstraining gaat, zo werkt het in het echt dus niet! Of in ieder geval niet voor Bruce.
Volgens de boeken moet een hond zijn behoefte doen na het eten, spelen en slapen. Dus zetten wij trouw Bruce steeds na het eten, spelen en slapen op het balkon. Hij gaat dan aan je voeten zitten en kijkt je aan met een blik van 'en nu?'.
Vervolgens gaan we weer naar binnen en gaat Bruce in zijn bench op zijn slaapkleed plassen. En volgens de boeken bevuilt een hond nooit zijn eigen nest!
Vannacht hebben wij de bench naast ons bed gezet. Bruce was doodmoe en viel meteen in slaap. We weten ook meteen dat hij hard kan snurken! We hebben elke 2 uur de wekker gezet. Om 2.00 uur was Jeroen als eerste aan de beurt, maar Bruce hoefde niks te doen. Om 4.00 was het mijn beurt. Op het balkon deed Bruce niks, maar toen ik hem terug in de bench zette maakte hij aanstalten om wat te gaan doen. Volgens de boeken moet je dan een ferm 'nee!' roepen, hem optillen en buiten neerzetten. Maar eenmaal buiten zit hij me weer zo schaapachtig aan te kijken. Dit tafereel heeft zich zo'n 3 keer herhaald en daarna viel Bruce in slaap zonder wat gedaan te hebben.
Vanmorgen heeft Bruce na het eten voor het eerst buiten gepoept. Hartstikke goed natuurlijk, alleen ging hij binnen nog eens vrolijk verder.
Maar we hebben er alle vertrouwen in dat het goed komt met de zindelijkheid!
We proudly present...
En de stamboomnaam is geworden.....
Fiero van het Slaghek!!
Thuis
Bruce liep al helemaal zelf met ons mee naar binnen. Eenmaal in ons huis heeft hij aan alles lopen snuffelen, maar hij liet ons geen moment uit het oog. We hebben hem meteen op het balkon op een krant gezet, maar weer hoefde hij niks te doen.
We hebben even
met hem gespeeld en daarna meteen op het balkon op een krant gezet, maar hij hoefde niks te doen.
Daarna hebben we hem zijn eten gegeven. Binnen een paar seconden was het op! En weer, zoals het in de boekjes staat, hebben we hem meteen daarna op het balkon gezet, maar weer niks.
Totdat Jeroen de deur uit was voor wat boodschapjes. Ik hoor een vreemd geluid....ik ga kijken....en wat ligt daar voor mijn neus...een enorme drol!! En Bruce wandelt er nog v
rolijk dwars doorheen ook! haha
Bruce is erg knap want hij kan al apporteren! Na een paar keer had hij precies in de gaten wat hij moest doen. Nu hopen dat dat ook zo snel gaat met het poepen en plassen!
Na al het spelen is Bruce aardig moe geworden en ligt hij lekker te slapen.
In de auto
Het zat allemaal lekker mee vandaag. Maar het resultaat mag er zijn, Bruce is er eindelijk!
De dag dat we hem konden halen was op zichzelf natuurlijk al verlaat, maar werd nog later..
We vertrokken om half 1 's middags, zodat we er om 2 uur zouden zijn. Daar ging de planning al mis, want vlak voor de grens kwamen we in de file terecht. Uiteindelijk waren we om half 3 in Oostham.
Maar de man die de pups moest nakijken was nog
niet geweest. Dus moesten we daar op wachten. En dat duurde best een tijd, rond vier uur was de meneer geweest en konden we Bruce eindelijk meenemen!
Hij heeft zich voorbeeldig gedragen in de auto. Hij heeft lekker zitten rondkijken en af en toe een tukje gedaan.
Toen we thuis waren hebben we hem meteen op het gras gezet, maar hij hoefde niks te doen.
...
oeting vond plaats op neutraal terrein, de badkamer. Sammie is zo'n heerlijk konijn, het lijkt wel alsof alles langs hem heen gaat, net alsof hij alweer vergeten is wat er 10 seconden geleden is gebeurd. Bruce was in ieder geval heel enthousiast, met een kwispelende staart volgde hij Sammie door de badkamer. Ik was bang dat hij in zijn speelsheid naar Sammie zou happen, maar hij heeft hem alleen maar gelikt. Sammie was ook niet bang voor Bruce. 
