Baby update 4
De laatste loodjes breken aan. Nu 37 weken zwanger, dus mag ik vanaf nu thuis bevallen. Alles is klaar voor de baby. De laatste weken heb ik het hele huis opgeruimd, elk kasje is onder handen genomen. Mijn lieve mama en oma hebben ook hard gewerkt in het huis en alle ramen gelapt en gepoetst. Alle kleertjes zijn gewassen en gestreken, het wiegje is opgemaakt, het bed staat op klossen, het kraampakket binnen handbereik, dus wij zijn er klaar voor! Nu wachten tot de baby het ook tijd vindt om te komen. We zijn wel erg benieuwd naar haar. Ik ben de zwangerschap nog niet zat, ik voel me nog prima en ik heb nergens last van. Dus ze mag ook nog even lekker doorgroeien. De volgende baby
update zal waarschijnlijk het nieuws zijn dat ze is geboren! Het wordt wel heel spannend!
Brrrr! Een kinderwagen!
Vanmorgen hebben wij eindelijk onze kinderwagen en maxicosi opgehaald. Er was een enorme vertraging met de levering, want hij is gisteren pas binnen gekomen en we hebben hem met 16 weken zwangerschap al gekocht!!
Maar wat nu te doen met Bruce?
Bruce vindt nog steeds alles eng. Zo rent hij nog steeds hard weg voor de stofzuiger en als ik mijn fiets uit de schuur pak vindt hij dat ook maar niks. Dan trekt hij mij met fiets en al om.
Toch is het de bedoeling dat hij over een tijdje aangelijnd naast de kinderwagen kan lop
en. Ik zal hem de komende weken steeds moeten uitlaten en dan moet de baby natuurlijk mee. Bovendien is het ook lekker om met de baby te wandelen en dan is het fijn als Bruce ook gezellig meegaat.
Dus hebben Jeroen en ik een plan bedacht.
De wagen staat nu te pronken in de woonkamer en af en toe gaan we er mee door de woonkamer rijden. Bruce zal dat waarschijnlijk eng vinden, maar daar geven we geen aandacht aan. We zeggen niks en negeren hem helemaal. Hopelijk vindt hij dat na een tijdje niet gek meer en dan gaan we proberen om hem aangelijnd naast de kinderwagen te laten lopen. Misschien gaan we dat ook wel buiten oefenen, maar ik vind het een beetje raar om met een lege kinderwagen op stap te gaan.
Bruce vindt inderdaad de kinderwagen maar een eng ding. Heel voorzichtig sloop hij ernaartoe, neus in de lucht en snuiven maar. Als hij naar zijn idee te dichtbij kwam dan deinsde hij snel weer achteruit. Toch durfde hij steeds meer dichterbij te komen. Hij durfde zelfs langs de kinderwagen te lopen (eerder sprinten met de staart tussen de benen).
Steeds zocht hij vertrouwen en bevestiging bij ons, zo van: 'eng hè!' Maar wij gaven geen aandacht aan hem. Af en toe kwam er een zachte 'woef' om toch even te laten merken dat hij het er niet mee eens was dat dat enge ding in zijn woonkamer staat.
Hopelijk is hij toch snel aan het ding gewend. We kunnen in ieder geval nog een paar weekjes oefenen!
Weer met Diezel gespeeld!
Dat was lang geleden! Bruce en Diezel hebben eindelijk weer eens met elkaar gespeeld. Diezel wist beneden bij de lift al dat er iets spannends ging gebeuren. Want volgens zijn baasje stond hij daar al te piepen en te janken en wilde hij snel naar binnen.
Bruce lag nog niets vermoedend te snurken toen Diezel ineens naar binnen kwam stormen. Er werden een paar vreugderondjes door de kamer gedanst, zachtjes uitgedrukt.
Je merkt alleen wel dat het nu niet meer twee puppy's zijn die met elkaar spelen, maar twee reuen. En dan moet er natuurlijk ook bepaald worden wie de baas is! Diezel vond bruce na een tijdje toch wel erg druk en gaf hem af en toe een snauw. Bruce heeft hele andere manieren om te kijken of hij de baas is. Hij probeert of Diezels poten onderuit te halen of bovenop hem te springen. Helaas voor Bruce mislukken zijn pogingen meestal en is Diezel meer succesvol met zijn snauwen.
Bruce weet ook van geen ophouden. Hij blijft maar om Diezel heen rennen en springen. Naar zijn plaats sturen helpt toch niet. Hij blijft dan hooguit vijf seconden zitten en rent vervolgens weer naar Diezel toe. Dus om hem tegen zichzelf te beschermen hebben we hem even in de bench
gedaan.
Dat was ook niet zo'n goed plan! Bruce zat zo hard te janken dat we elkaar niet meer konden verstaan. Je moet dat gedrag natuurlijk negeren, maar dat is erg moeilijk als je moet schreeuwen om je verstaanbaar te maken.
We zijn maar even met de honden gaan wandelen. Daar lieten ze elkaar eindelijk even met rust. Want ze waren allebei te druk met het uitzetten van hun territorium.
Omdat Bruce weer door de modder was gegleden en Diezel altijd vieze billen heeft na het poepen, hebben we ze even schoongeboend met babydoekjes. Van dat luchtje werd Diezel wel erg mild tegenover Bruce. Hij werd een beetje lovestoned en bleef maar aan Bruce zijn poot snuffelen. Daar maakte Bruce weer handig gebruik van door op Diezel te gaan rijden en bovenop zijn hoofd te gaan zitten. Tja, rare beesten hoor die honden.
De dagen daarna was Bruce niet helemaal lekker. Toch te druk gespeeld. Hij liep een beetje mank, wilde weer niet eten en lag alleen maar te slapen. Volgende keer dus nog beter tegen zichzelf beschermen!
