Bruce de Engelse Bulldog

Stoere bull

posted by Esther @ 2:14 p.m. 1 comments

Naar het bos

Vandaag was het een heerlijke dag. Een perfecte dag om naar het bos te gaan. En zo gingen we met mijn ouders naar het Mastbos in Breda.
Er zijn daar veel gebieden waar honden los mogen lopen. Maar we vertrouwen Bruce niet meer zo sinds hij een tijdje terug achter een andere hond is aangerend, helemaal uit ons zicht. Hij kwam toen ook niet meer terug toen we hem riepen. Als we wandelen is hij zo gefixeerd op andere honden, dat het niet meer zo prettig is om met hem te wandelen. Daarom moest Bruce ook het eerste stuk nog aan de riem lopen. En inderdaad bij elke passerende hond hangt Bruce volop en hijgend in zijn riem. Zijn bedoelingen zijn goed, want hij wil nog steeds alleen maar spelen. Maar niet elke hond of baas is daarvan gediend en daarom krijgt Bruce regelmatig een snauw van de hond en een 'Ja dat komt er nou van' van de baas.
Totdat we op een open plek in het bos kwamen. Er stond een grote groep mensen naar iets te kijken. Het was een groep van 8 border collie pups van zeven weken oud. Ze waren daar lekker in de bladeren aan het spelen. Wij gingen natuurlijk ook even kijken. Eerst was Bruce weer door het dolle heen toen hij al die hondjes zag. Maar toen ze ineens met z'n allen op hem afgestormd kwamen bleef hij heel rustig staan. Hij vond het zelfs een beetje spannend en hij snuffelde alleen maar heel rustig aan ze. Toen de pups weg waren durfden we het zelfs aan om Bruce even tussen al die andere honden los te laten. Eerst rende hij heel enthousiast achter een labrador aan, maar een wonder geschiedde! Toen we hem riepen....kwam hij gewoon!! Bruce heeft dus een tijdje heerlijk gespeeld en we hoefden niet bang te zijn dat hij er vandoor ging.
Daarna zijn we terug gelopen richting het restaurantje. Daar hebben we wat gegeten en gedronken en daarna zijn we weer naar huis gegaan. We gaan in ieder geval op deze manier vaker oefenen met Bruce en andere honden!

posted by Esther @ 10:09 p.m. 0 comments

De intocht

Sinterklaas is weer in het land. Bruce heeft gisteren naar de intocht van sinterklaas gekeken. Hij vond het paard van sinterklaas eigenlijk interessanter dan de sint met zijn pieten. Ik ben wel benieuwd hoe hij zal reageren als we sinterklaas in levende lijve tegenkomen...Ik denk toch een beetje bang.

posted by Esther @ 4:52 p.m. 1 comments

Hoezo verwend?

posted by Esther @ 11:15 a.m. 0 comments

CACIB Bleiswijk

We hadden er lang naar toe geleefd en druk voor geoefend. Afgelopen zondag was het dan eindelijk zover; de eerste show van Bruce.
De zaterdag ervoor hebben we Bruce uitgebreid gewassen en geföhnd, hij zag er prachtig uit en rook heerlijk.
De volgende dag moesten we vroeg op staan. Wel zuur om op zondag om 7.00 uur uit bed te moeten. Ik was toch stiekem best wel zenuwachtig en van de zenuwen vergaten we Bruce zijn voerbak, zijn kleedje en stoelen mee te nemen.
Om 9.00 waren we in Bleiswijk. Bij de ingang zaten Diezel en zijn baasje al op ons te wachten. Honderden andere honden liepen om ons heen, alle soorten en maten. Bruce vond het maar vreemd allemaal.
Bij de ingang kregen we een boekje. We zagen dat wij in ring 9 moesten zijn. In het boekje stond er voor Bruce zijn naam een nummer, dat bleek zijn inschrijvingsnummer en ook zijn bench nummer. Zijn bench was naast die van Diezel. Diezel zijn baasje had ook geen kleedje of stoelen bij zich, dus stonden we daar maar te wachten. Mijn buikpijn nam met de minuut toe.
Rond kwart voor 10 gingen we richting ring 9. Daar kwamen we erachter dat je een kaartje met Bruce zijn nummer op moest spelden. Maar ik had helemaal geen speld! Waarom vertellen ze je dat soort dingen niet? Voor mensen die nog nooit een show hebben gelopen is het allemaal maar ingewikkeld hoor. Gelukkig zagen we de fokster van Bruce. Die had voor ons een speldje en ook nog een stoel en bovendien kon Bruce even tot rust komen in de bench vlak voor ring 9.
Nou toen werden we naar de ring geroepen. Er zouden eigenlijk 4 pups meedoen, maar er waren er maar 3. Bruce, Diezel en nog een hondje. Toen ik dat hondje zag wist ik al dat het voor ons niks zou worden. Dat hondje bleef namelijk helemaal vanzelf staan. Het baasje wat ernaast stond was daar ook bijzonder trots op.
Bruce vond het allemaal zo spannend. Hij had er helemaal geen zin in om mooi te staan. Daarom concentreerde ik me er maar op dat Bruce gewoon bleef staan en minder op het mooi neer zetten van Bruce. Want steeds als ik zijn ene poot goed had staan en ik aan zijn andere poot begon, dan zette hij de ene poot gewoon weer terug. Hij had er zelf zo geen zin in dat hij plat op de grond ging liggen.
Toen was het onze beurt om naar voren naar de keurmeester te komen. Het was een heel streng uitziende meneer, die steeds heel diep nadenkend om de hondjes heen liep. Bruce vond hem denk ik ook een beetje streng, want hij bleef wel heel stil staan toen de keurmeester hem betastte. Bruce en ik moesten een paar keer recht op en neer lopen, dat ging op zich wel goed.
Ook het rondjes lopen met de andere honden ging redelijk goed. Hij trok maar een beetje aan de riem om zo dicht mogelijk bij Diezel te zijn die voor hem liep.
Daarna werden we geplaatst. Het stilstaande hondje op 1, Diezel op 2 en Bruce op 3. De andere 2 kregen een VB (veel belovend) en Bruce een B (belovend). Nou dat vond ik wel een beetje flauw, want Bruce is net zo mooi als de anderen, maar goed, ik ben bevooroordeeld.
Wij waren als eerste aan de beurt om 10 uur. Daarna moesten we wachten tot 15.00 uur, want daarna mocht je pas weg. We hebben ook even de andere honden op de show bewonderd. Van Chinese naakthonden, poedels tot Rottweilers en Sint Bernards. Heel leuk om te zien. En wat zijn die mensen allemaal serieus met hun hondje bezig, uren staan ze zo'n hondje te borstelen en bij te knippen. Wij kregen af en toe de neiging om zo'n pas gekamd hondje eens lekker flink over de bol te aaien.
Om 15.00 uur konden we onze beoordeling ophalen en konden we naar huis. Dit vond de keurmeester van Bruce:
8 maanden oude wat gestrekte reu. Goede schedel, mag wat meer opvulling hebben onder de ogen. Toont wit in ogen. Onderkaak moet nog beter aansluiten bij bovenkaak. Goede oren. Reeds goed ontwikkeld front. Goede bone. Goede ribbenkast. Goede staart en staartaanzet. Voldoende welving in de achterhand. Gaat voor leeftijd reeds vlot door de ring.

Dit was voorlopig ons laatste show avontuur. Ook al is Bruce de liefste en mooiste hond, hij is er geestelijk gezien niet echt talentvol voor. Hij is nu nog veel te gefocust op spelen met andere honden. Misschien als hij straks volwassen en wat rustiger is kunnen we het nog een keer proberen. Hij heeft er in ieder geval wel een mooi lintje aan over gehouden:





















Voor alle uitslagen kijk op de site van de EBCN.

posted by Esther @ 2:23 p.m. 3 comments