zaterdag, november 11, 2006

CACIB Bleiswijk

We hadden er lang naar toe geleefd en druk voor geoefend. Afgelopen zondag was het dan eindelijk zover; de eerste show van Bruce.
De zaterdag ervoor hebben we Bruce uitgebreid gewassen en geföhnd, hij zag er prachtig uit en rook heerlijk.
De volgende dag moesten we vroeg op staan. Wel zuur om op zondag om 7.00 uur uit bed te moeten. Ik was toch stiekem best wel zenuwachtig en van de zenuwen vergaten we Bruce zijn voerbak, zijn kleedje en stoelen mee te nemen.
Om 9.00 waren we in Bleiswijk. Bij de ingang zaten Diezel en zijn baasje al op ons te wachten. Honderden andere honden liepen om ons heen, alle soorten en maten. Bruce vond het maar vreemd allemaal.
Bij de ingang kregen we een boekje. We zagen dat wij in ring 9 moesten zijn. In het boekje stond er voor Bruce zijn naam een nummer, dat bleek zijn inschrijvingsnummer en ook zijn bench nummer. Zijn bench was naast die van Diezel. Diezel zijn baasje had ook geen kleedje of stoelen bij zich, dus stonden we daar maar te wachten. Mijn buikpijn nam met de minuut toe.
Rond kwart voor 10 gingen we richting ring 9. Daar kwamen we erachter dat je een kaartje met Bruce zijn nummer op moest spelden. Maar ik had helemaal geen speld! Waarom vertellen ze je dat soort dingen niet? Voor mensen die nog nooit een show hebben gelopen is het allemaal maar ingewikkeld hoor. Gelukkig zagen we de fokster van Bruce. Die had voor ons een speldje en ook nog een stoel en bovendien kon Bruce even tot rust komen in de bench vlak voor ring 9.
Nou toen werden we naar de ring geroepen. Er zouden eigenlijk 4 pups meedoen, maar er waren er maar 3. Bruce, Diezel en nog een hondje. Toen ik dat hondje zag wist ik al dat het voor ons niks zou worden. Dat hondje bleef namelijk helemaal vanzelf staan. Het baasje wat ernaast stond was daar ook bijzonder trots op.
Bruce vond het allemaal zo spannend. Hij had er helemaal geen zin in om mooi te staan. Daarom concentreerde ik me er maar op dat Bruce gewoon bleef staan en minder op het mooi neer zetten van Bruce. Want steeds als ik zijn ene poot goed had staan en ik aan zijn andere poot begon, dan zette hij de ene poot gewoon weer terug. Hij had er zelf zo geen zin in dat hij plat op de grond ging liggen.
Toen was het onze beurt om naar voren naar de keurmeester te komen. Het was een heel streng uitziende meneer, die steeds heel diep nadenkend om de hondjes heen liep. Bruce vond hem denk ik ook een beetje streng, want hij bleef wel heel stil staan toen de keurmeester hem betastte. Bruce en ik moesten een paar keer recht op en neer lopen, dat ging op zich wel goed.
Ook het rondjes lopen met de andere honden ging redelijk goed. Hij trok maar een beetje aan de riem om zo dicht mogelijk bij Diezel te zijn die voor hem liep.
Daarna werden we geplaatst. Het stilstaande hondje op 1, Diezel op 2 en Bruce op 3. De andere 2 kregen een VB (veel belovend) en Bruce een B (belovend). Nou dat vond ik wel een beetje flauw, want Bruce is net zo mooi als de anderen, maar goed, ik ben bevooroordeeld.
Wij waren als eerste aan de beurt om 10 uur. Daarna moesten we wachten tot 15.00 uur, want daarna mocht je pas weg. We hebben ook even de andere honden op de show bewonderd. Van Chinese naakthonden, poedels tot Rottweilers en Sint Bernards. Heel leuk om te zien. En wat zijn die mensen allemaal serieus met hun hondje bezig, uren staan ze zo'n hondje te borstelen en bij te knippen. Wij kregen af en toe de neiging om zo'n pas gekamd hondje eens lekker flink over de bol te aaien.
Om 15.00 uur konden we onze beoordeling ophalen en konden we naar huis. Dit vond de keurmeester van Bruce:
8 maanden oude wat gestrekte reu. Goede schedel, mag wat meer opvulling hebben onder de ogen. Toont wit in ogen. Onderkaak moet nog beter aansluiten bij bovenkaak. Goede oren. Reeds goed ontwikkeld front. Goede bone. Goede ribbenkast. Goede staart en staartaanzet. Voldoende welving in de achterhand. Gaat voor leeftijd reeds vlot door de ring.

Dit was voorlopig ons laatste show avontuur. Ook al is Bruce de liefste en mooiste hond, hij is er geestelijk gezien niet echt talentvol voor. Hij is nu nog veel te gefocust op spelen met andere honden. Misschien als hij straks volwassen en wat rustiger is kunnen we het nog een keer proberen. Hij heeft er in ieder geval wel een mooi lintje aan over gehouden:





















Voor alle uitslagen kijk op de site van de EBCN.

3 Comments:

At 2:16 p.m., Anonymous Anoniem said...

Nou, ik vond dat Bruce het goed deed hoor! Hij blijft toch onze kampioen! ^^

 
At 10:58 p.m., Anonymous Anoniem said...

Hallo Esther,dank je voor je reactie op mijn log.Gelukkig lijkt "
"ons"nieuwe kind niet op de jouwe,maar heeft op zijn manier wel net zo een lekker bekkie!
Filmpje van kusje vond ik erg lief..even was ik bang dat Bruce Hap!! zou zeggen..
Groetjes Miranda

 
At 1:08 p.m., Anonymous Anoniem said...

Zo'n show is maar een momentopname , de keurmeester heeft zelf ook nog een persoonlijke smaak , gezien zijn leeftijd kan hij nog alle kanten op. En uiteraard op het einde van zo'n dag neem je toch lekkur je eigen kampioentje mee naar huis , ja toch !!!

 

Een reactie posten

<< Home