Bruce de Engelse Bulldog

Puppycursus!

Vanavond was de eerste les van de puppycursus. We waren allebei best zenuwachtig, Bruce is natuurlijk een bull..
We kwamen tegelijk aan met een boxerteefje, Senna. Bruce was meteen verliefd. Nu wilde hij wel meelopen aan de lijn, want hij liep achter haar aan. Toen we bij de kantine kwamen durfde Bruce niet naar binnen. Na wat aanmoedigingen ging hij toch mee. De kantine zat vol met andere pups. Bruce vond het een beetje spannend een bleef veilig onder de tafel zitten terwijl de andere pups aan elkaar snuffelden.
Om 20.00 uur mochten we naar buiten het veld op. En ja hoor, zodra we op het veld stapten begon Bruce te schijten. Er werd hard geroepen 'dat soort ongelukjes moet je zelf opruimen'. Ik had toevallig nog een plasticzakje in mijn zak zitten (en het was nog zachte poep ook!) dus een beetje beschaamd ruimde ik het op.
Als eerste leerden we hoe we het woordje 'zit' konden aanleren. Dat ging heel goed bij Bruce (hij kon het natuurlijk al een beetje). Daarna werd gevraagd of de hond zijn naam al kende. De clou is om hem alleen bij zijn naam te roepen en niet met andere dingen zoals 'kom hier'. Bruce en ik moesten het voordoen. 'Die komt nooit' dacht ik, want wij roepen altijd 'kom maar'.
De trainster ging met Bruce op een afstandje staan en ik moest hem roepen. Hij kwam natuurlijk niet, want alle andere pups waren veel interessanter. Ik moest iets dichter bij komen zitten. Na een paar keer roepen kwam hij toch op me afgerend. Pfff gelukkig maar.
Daarna mochten de pups even los van de riem met elkaar spelen. Wij mochten ze dan geen aandacht geven. Ik vond het een beetje griezelig, want de fokker had gezegd dat Bruce niet te wild met andere pups mocht spelen. Gelukkig gebeurde dat ook niet. Terwijl de andere pups wild met elkaar speelden rende Bruce wat heen en weer en snuffelde hier en daar aan een andere pup. Zijn haartjes stonden overeind, wat volgens de trainster betekende dat hij het allemaal best spannend vond. Hij was tenminste niet bang. Sommige pups kropen met de staart tussen de benen in een hoekje.
Daarna moesten we een voor een de pup roepen. Ik hoefde deze keer maar twee keer te roepen, hij kwam hard op me afgerend. Wat lief.
De volgende oefening was de aandachtsoefening. Je moest de pup aan een snoepje laten ruiken en het snoepje tegen je kin aanhouden. De bedoeling was dat de pup je dan aankijkt. Bruce vond alleen onze eigen snoepjes niet zo interessant meer. Van de trainster kregen we toen andere snoepjes. Daarmee ging het wel goed.
Bruce probeerde de hele tijd de aandacht van zijn vriendinnetje Senna te trekken door hard te blaffen (door de uitleg van de trainster heen). Altans, blaffen kun je het niet noemen, het is meer een soort hoest.
Vervolgens moesten we een speeltje tevoorschijn halen en ermee spelen. Het commando wat geleerd moest worden was 'los'. Dit hadden we thuis ook al met Bruce geoefend, dus we weten dat hij het kan. Hij had nu alleen niet zoveel zin om het speeltje te pakken, dus konden we ook geen los leren. Uiteindelijk lukte het een keer.
Wij vinden dat Bruce het hartsikke goed gedaan heeft! We zijn trots op hem en vinden hem nog liever. Ik hoop dat we volgende week gaan leren aan de riem te lopen, want dat gaat nog steeds niet best.

posted by Esther @ 10:09 p.m.