Bruce de Engelse Bulldog

De reis duurde van vrijdagavond tot woensdagochtend. Vrijdagmiddag werd Bruce door mijn moeder opgehaald. Hij zou daar tot en met zondag blijven. Omdat we het toch wel spannend vonden om Bruce achter te laten hebben we een twee A4'tjes lange gebruiksaanwijzing meegegeven. Met uitgebreide instructies over het voeren, het uitlaten, de commando's die we gebruiken, Bruce zijn angsten en fobieën en nog meer van dat. Bruce heeft zich gelukkig goed gedragen. Hij heeft goed geluisterd en liep perfect mee aan de riem. Zondagavond hebben mijn ouders hem naar Jeroens ouders gebracht. We kregen al snel een smsje; of Remco Bruce mee mocht nemen 's morgens met de krant. Ik sloot mijn ogen en probeerde dat te visualiseren. Ik zag Remco op de fiets met zo'n enorme fietstas achterop. En Bruce tegenstribbelend ernaast, proberend die enge fiets te ontwijken. Remco zou in plaats van één uur wel 5 uur over zijn wijk doen. Nee, het leek ons niet zo'n goed idee en hebben het dus ook maar afgeraden.

Wij hadden het inmiddels erg naar ons zin in Oostenrijk. Jeroen heeft lekker vrij gesnowboard en ik deed mee met de beginners skiklas. Het ging best aardig, al zeg ik het zelf. Echt een vakantie was het niet voor Jeroen. Hij kwam 's nachts pas om 1.00 uur naar bed. Nadat hij een uur over de gangen had gewandeld of alle leerlingen wel stil waren.

De eerste twee dagen heb ik niet eens zoveel aan Bruce gedacht. Maar op de derde dag zag ik ineens een hondje in de sneeuw lopen. Ik dacht aan Bruce en hoe geweldig hij het zou vinden om in de sneeuw te spelen. Ik kreeg een enorme heimwee aanval en moest zelfs stiekem een beetje huilen. Wat miste ik die gekke hond!

Ik was ook dolblij om weer naar huis te gaan. We zijn meteen doorgereden om Bruce op te halen. Jeroens ouders waren niet thuis en Bruce lag in de bench te slapen. Met een slaperige kop keek hij ons aan. Nou, hij was niet eens superblij om ons te zien, zo moe was hij! Toen we thuiskwamen plofte hij op de bank neer en viel meteen in slaap. Bruce was doodop. Blijkbaar hebben onze ouders de korte tijd dat hij bij hen was ten volle benut en veel met hem ondernomen. Pas na een dag lang slapen zat er weer een beetje activiteit in!