Bruce de Engelse Bulldog

Afgelopen vrijdag is Jeroen een dagje naar parijs geweest. Hij vertrok om 6.00 uur 's morgens en zou dan om 12.00 uur in Parijs aankomen. Daar zouden ze in een sneltrein vaart alles bezichtigen en 's avonds laat om 24.00 uur weer naar nederland vertrekken. Dan zou hij de volgende morgen rond een uur of 6.00 weer thuis zijn.
Dat zou betekenen dat ik een nachtje alleen moest slapen. En daar heb ik een enorme hekel aan. Ik kan dan niet goed in slaap komen en hoor elk krakje en zuchtje in de kamer. Ik ben dan stiekem een beetje bang.
Normaal mag Bruce van ons niet in de slaapkamer komen, maar nu ik zo alleen was vond ik het wel een prettig idee als hij bij mij op de kamer sliep. Dus had ik zijn kussen naast mijn bed gelegd en hem er met een snoepje naartoe gelokt. Ja, hij is zo goed opgevoed dat hij echt geen stap in de slaapkamer zet anders.
Ik was al extra laat naar bed gegaan en heb ook nog een hele tijd liggen lezen. Uiteindelijk was ik toch wel moe en rond een uur of 2.00 deed ik het licht uit. Bruce was inmiddels al naar dromenland vertrokken en was hard aan het snurken.
Ik heb heel onrustig geslapen. Ik had het steeds heel warm en ik droomde de hele tijd. Bovendien liet Bruce rond een uur of 3.00 ineens een keiharde blaf! Ik zat zowat rechtop in bed van schrik en waar hij nou tegen blafte weet ik niet.
Eindelijk rond 6.15 uur hoorde ik Jeroen thuiskomen. En Bruce hoorde het ook, want zodra Jeroen zijn sleutel in het sleutelgat stak begon Bruce te grommen. Wie had dat gedacht dat Bruce nog eens waaks zou worden. Hopelijk schrikt zijn diepe blaf alle potentiele inbrekers af.
Daarna heeft hij nog lekker op onze kamer verder geslapen. En dat ging heel goed, hij heeft zelfs niet zo hard gesnurkt. Als we straks op vakantie in Frankrijk zijn ligt hij twee weken bij ons op de kamer, dus hopen dat hij ons dan ook niet wakker houdt met zijn geronk.