dinsdag, juli 18, 2006

Le Mont Saint Michel

Het wonder van de Westerse wereld wordt het genoemd. Inderdaad erg mooi om te zien hoe het klooster op die berg ligt in de zee. De berg zelf bestaat uit hele smalle steegjes, vol met toeristen. Een hele toestand om daar met Bruce doorheen te lopen, vooral omdat Bruce nog niet zo goed naast ons loopt en dus alle kanten uitschiet. Om bij het klooster te komen moesten we vele trappen op. Bruce werd natuurlijk opgetild, wat weer voor veel lachende gezichten zorgde. Het klooster was verboden voor honden, dus daar ben ik alleen naar binnen gegaan. Jeroen bleef bij de ingang wachten. Er stond een enorme rij en Bruce had daardoor veel bekijks. Veel vertederde blikken en knuffels en hij werd zelfs een paar keer op de foto gezet.
Daarna zijn we ergens wat gaan eten, het eten was vrij betaalbaar, maar de drankjes waren 6 euro per stuk! Schandalig vond Jeroen, dus die heeft uit principe niks te drinken genomen. Daarna zijn we gaan rijden naar Bayeux, een klein badplaatsje. We hebben daar een hotelletje gezocht, voor 1 nacht. De eigenaresse wilde eerst Bruce zien voordat ze kon zeggen of er een hond mee mocht op de kamer. Maar toen ze hem gezien had was ze overstag. Zij en haar man waren op slag verliefd op Bruce. Steeds werd hij door hen begroet en geaaid. De eigenaar was een hele donkere man die steeds zijn huid vergeleek met de witte vacht van Bruce. Ook waren ze ervan overtuigd dat Bruce Engels kon verstaan. 'Als je sit down zegt gaat hij wel zitten' zeiden ze dan.
Die avond was het de nacht voor 14 juli, de nationale feestdag. Er was dus vuurwerk bij de zee. Omdat het zo druk was hebben wij de auto op een rotonde geparkeerd en konden vanaf daar het vuurwerk heel goed zien. Bruce vond het maar niks, hij kroop zo ver mogelijk onder de auto om die enge knallen maar niet te horen. We mogen hem dan niet troosten, want dan bevestigen we zijn angst, maar dat is heel moeilijk als hij uit angst bij je op schoot wil klimmen!